Miejski Dom Kultury w Opocznie zaprasza na spektakle teatralne, które odbędą się w ramach 39. Łódzkich Spotkań Teatralnych.

W tym roku w Miejskim Domu Kultury w Opocznie wystąpią dla Państwa Cloud Theater ze spektaklem „Krótki zarys wszystkiego” oraz Grupa Białe słonie z Nieporętu ze spektaklem „Pierwszy raz” - laureat 29. Łódzkiego Przeglądu Teatrów Amatorskich (ŁóPTA)

Wstęp wolny!

Program:
19 listopada (sobota)
godz. 17.30 – FORUM „Teatralny język obrazu”
godz. 18.00 - Cloud Theater „Krótki zarys wszystkiego”
Po spektaklu spotkanie z aktorami

20 listopada (niedziela)
godz. 18.00 – Spektakl „Pierwszy raz” Grupy Białe Słonie z Nieporętu
Po spektaklu spotkanie z aktorami

BIAŁE SŁONIE „Pierwszy raz”

"Pierwszy raz" na podstawie tekstu Michała Walczaka.

Występuja: Julia Chętnicka w roli Magdy i Marek Mogilski w roli Karola. reżyseria - Katarzyna Kaiper

Opis przedstawienia: Według potocznej wiedzy wystarczy dwoje zakochanych, żeby doszło do tego. Guzik prawda. Właśnie wtedy zaczynają się schody. Środek nocy, pada deszcz, ona roztrzęsiona dzwoni, przyjedź błagam, autobus wlecze się jak żółw, napięcie sięga zenitu i wtedy... Wtedy niszczą się najlepsze sukienki, drżą ręce, jakieś ąę, nerwy, wszędzie same bloki i bloki. W każdym razie, następnym razem będzie łatwiej, następnym razem i nas... Boże! Ile tych razów, można stracić cierpliwość! Łatwo nie będzie, bo „w tym największy jest ambaras, żeby dwoje chciało naraz...”

CLOUD THEATER „Krótki zarys wszystkiego”

Czas trwania: 110 min.
Język: spektakl ponadjęzykowy

Opis: „Krótki zarys wszystkiego” to wielomedialny spektakl, który opowiada historię świata, używając unikalnego teatralnego języka. Technologia jest w nim jednym z artystów, który współgra z żywymi aktorami i twórcami live. Ten studziesięcio-minutowy obraz pozwala spojrzeć na naszą historię z lotu ptaka, pozwalając dostrzec potęgę i słabość ludzkości. Artyści tworzą obrazy jakby wyjęte z głębi ludzkiej wyobraźni, jednocześnie ukazując publiczności wnętrze swojego artystycznego warsztatu. Widz zobaczy proces i wynik tworzenia teatru przez żywych aktorów, artystów wizualnych, reżyserię live i technologię.
Jest to ciekawe połączenie sztuki wizualnej, filmowej i sztuki teatru, co pozwala je nazwać performative cinema. Centralnym punktem spektaklu jest kamera, która, ustawiona nad sceną, tworzy dla widza niecodzienny punkt widzenia. Może on doświadczyć obrazów wyjętych żywcem spod mikroskopu czy znanych z filmów przyrodniczych, wojennych scen batalistycznych czy pełnych abstrakcji. A wszystkie te obrazy tworzone są „tu i teraz” pod jego stopami.

Reżyseria live: Teo Dumski
rysunek live: Sebastian Siepietowski
efekty wideo live: Teo Dumski
współpraca muzyczna: Kamil Dysiewicz, Maciej Zakrzewski
kostiumy: Gabriela Budzyńska
choreografia: Jan Nykiel
manager projektu: Patrycja Obara
produkcja: Sławomir Chomiak

premiera: 4 lutego 2016, Kino Nowe Horyzonty, Wrocław

Obsada: Magdalena Bocianowska, Magdalena Górnicka / Bożena Bukowska, Katarzyna Janekowicz / Anna Nowak, Agata Obłąkowska-Woubishet, Kamil Dysiewicz / Mateusz Kieraś, Przemysław Furdak

współpraca i opieka fizjoterapeutyczna:
Pysioteam, facebook.com/PhysioteamSlawomirChomiak/

Notka o teatrze:

Cloud Theater – teatr w chmurze – to nowoczesna organizacja, która zrzesza artystów wielu mediów w celu tworzenia artystycznego przekazu. Kondensuje potencjał twórczy ludzkiej i technologicznej chmury i poszukuje w niej nowych środków artystycznego wyrazu. Twórcy dostrzegają początki inteligencji w technologicznej ewolucji świata, który stworzyli i nadają jej prawo do życia. Tworzą harmonijne połączenie pomiędzy Biologią a Technologią i z tej materii tworzą unikalne doświadczenie teatru. Sprawiają, że w ich rękach technologia jest Istotą.

www: facebook.com/CloudTheater

Recenzje:
[...] To nie tylko widowisko z pogranicza teatru i filmu. To symultaniczne wykorzystanie obu mediów, dające spójny efekt artystyczny, tworzony przede wszystkim za sprawą umiejętnego wykorzystania napięć i kontrastów. [...] W tym spektaklu treści tworzą się poniekąd automatycznie – przez sam fakt istnienia natychmiastowej relacji między poszczególnymi możliwościami percepcji, w które wydarzenie momentalnie wikła widza. [...] Dumski eksperymentuje z przyzwyczajeniami naszego estetycznego odbioru, zaburzając ich stabilność [...] Autor wyraźnie pokazuje, że to forma jest właściwą treścią przekazu, że to ona potrafi generować wieloznaczne sensy, wyzwala silne emocje, ukazywać kondycję ludzką. [...] Reżyserowi udało się sprawić, że w tym głęboko humanistycznym spektaklu, widz doświadcza zatrważającego odhumanizowania.
Tobiasz Papuczys “Didaskalia” nr 133-134

Więcej informacji: http://www.lodzkiespotkaniateatralne.pl/

Projekt dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego