Ocena użytkowników: 4 / 5

Proszę, oceń Ocena 1 Ocena 2 Ocena 3 Ocena 4 Ocena 5  

Przepisy dotyczące pierwszeństwa pieszych zmieniły się już jakiś czas temu, lecz dyskusje dotyczące problemu nadal nie gasną, podobnie jak wątpliwości co do stosowania się do nich zarówno przez pieszych, jak i kierowców. Szczególnie, gdy większość mediów opisujących "nowe" przepisy stale mówi o pierwszeństwie pieszych, zapominając o nakładanych na nich obowiązkach i zakazach.

Wiadomym jest, że obecne przepisy nakładają na kierowców obowiązek ustąpienia pierwszeństwa pieszemu znajdującemu się na przejściu oraz wchodzącemu na nie. A czym jest ustąpienie pierwszeństwa pieszemu? Ustąpienie pierwszeństwa pieszemu polega na powstrzymaniu się od ruchu, jeśli ten ruch mógłby pieszego znajdującego się na przejściu bądź wchodzącego na nie zmusić do zmiany kierunku poruszania się, zwolnienia lub przyspieszenia kroku czy zatrzymania się.

Korzystając z infrastruktury drogowej, poruszając się zarówno pieszo, jak i będąc zmotoryzowanym uczestnikiem ruchu, bacznie obserwuję otoczenie oraz zachowanie innych i odnoszę wrażenie, że nie wszyscy zapoznali się z przepisami, nie tylko nowymi, ale i tymi obowiązującymi od lat. Jedni bezkrytycznie egzekwują swoje pierwszeństwo, zaś inni, zapewne z uwagi na nowe taryfikatory mandatów, stali się ostrożniejsi, a wręcz nadgorliwi. Szczególnie w rejonie tytułowych przejść z wysepką.

Zapewne ze względu na to, że w Opocznie nie mamy zbyt wielu przejść dla pieszych z azylem, czyli przejść dla pieszych na jezdniach rozdzielonych wysepką, zaobserwowałem że zarówno kierujący, jak i piesi nie do końca wiedzą, jak się w ich rejonie zachować. Kierujący samochodami, jadący prawym pasem, zatrzymują się przed przejściem, gdy na przejście wyznaczone na lewym pasie wchodzi pieszy, zaś piesi schodzący z wysepki rozdzielającej przejście dla pieszych kontynuują przekraczanie jezdni jakby nadal znajdowali się na przejściu.

Przykład sytuacji opisanej powyżej. Pieszy znajdujący się jeszcze przed wyspą rozdzielającą pasy ruchu i zatrzymane w celu ustąpienia mu pierwszeństwa pojazdy.

A jak jest faktycznie?

Przejście dla pieszych na drodze dwujezdniowej w miejscu w którym ruch pojazdów rozdzielony jest wysepką uważane jest za dwa odrębne przejścia, o czym mówi dokładnie artykuł 13. Ustawy Prawo o ruchu drogowym, w ustępie 8, brzmiący:

"Jeżeli przejście dla pieszych wyznaczone jest na drodze dwujezdniowej, przejście na każdej jezdni uważa się za przejście odrębne. Przepis ten stosuje się odpowiednio do przejścia dla pieszych w miejscu, w którym ruch pojazdów jest rozdzielony wysepką lub za pomocą innych urządzeń na jezdni."

Jak to rozumieć?

Kierujący pojazdem, jadąc prawym pasem drogi z pasami ruchu rozdzielonymi wysepką nie ma obowiązku ustępowania pierwszeństwa pieszemu, wchodzącemu na przejście wyznaczone na lewym pasie jezdni.

Z kolei pieszy, wchodzący na wysepkę opuszcza przejście dla pieszych i zanim wkroczy na dalszą jego część, winien zachować się tak, jakby dopiero na nie wchodził, czyli zachować szczególną ostrożność i ponownie upewnić się, czy może wejść na drugą część jezdni.

Wątpliwości rozwiewa także odpowiedź Ministerstwa Infrastruktury na interpelację poselską nr 999 złożoną przez posła Ryszarda Gallę, w której czytamy m.in.

"Odnosząc się do kwestii zmian zasad ruchu na przejściach dla pieszych z wyspą azylu, należy wskazać zapisy art. 13 ust.8 ustawy – Prawo o ruchu drogowym, pozostają bez zmian."

I tu, choćby ze względu na fakt, że wszystkie media jak mantrę powtarzają, jakie to przywileje uzyskał pieszy, należy przytoczyć obowiązujące, niezmiennie od lat, przepisy Prawa o ruchu drogowym dotyczące obowiązków i zakazów na niego nałożonych.

Art.11. [Obowiązki pieszego]

1. Pieszy jest obowiązany korzystać z drogi dla pieszych lub drogi dla pieszych i rowerów, a w razie ich braku - z pobocza. Jeżeli nie ma pobocza lub czasowo nie można z niego korzystać, pieszy może korzystać z jezdni, pod warunkiem zajmowania miejsca jak najbliżej jej krawędzi i ustępowania miejsca nadjeżdżającemu pojazdowi.
2. Pieszy idący po poboczu lub jezdni jest obowiązany iść lewą stroną drogi.
3. Piesi idący jezdnią są obowiązani iść jeden za drugim. Na drodze o małym ruchu, w warunkach dobrej widoczności, dwóch pieszych może iść obok siebie.
4. Korzystanie przez pieszego z drogi dla rowerów jest dozwolone tylko w razie braku drogi dla pieszych, drogi dla pieszych i rowerów lub pobocza albo niemożności korzystania z nich. Pieszy, z wyjątkiem osoby niepełnosprawnej, korzystając z tej drogi, jest obowiązany ustąpić miejsca osobie poruszającej się przy użyciu urządzenia wspomagającego ruch, kierującemu rowerem, hulajnogą elektryczną lub urządzeniem transportu osobistego.
4a. Pieszy poruszający się po drodze po zmierzchu poza obszarem zabudowanym jest obowiązany używać elementów odblaskowych w sposób widoczny dla innych uczestników ruchu, chyba że porusza się po drodze dla pieszych, drodze dla pieszych i rowerów lub drodze dla rowerów.
5. Przepisów ust. 1-4a nie stosuje się w strefie zamieszkania. W strefie tej pieszy korzysta z całej szerokości drogi i ma pierwszeństwo przed pojazdem oraz osobą poruszającą się przy użyciu urządzenia wspomagającego ruch.

Art. 13. [Zasady przechodzenia przez jezdnię, drogę dla rowerów lub torowisko]

1. Pieszy wchodzący na jezdnię, drogę dla rowerów lub torowisko albo przechodzący przez te części drogi jest obowiązany zachować szczególną ostrożność oraz korzystać z przejścia dla pieszych.
1a. Pieszy znajdujący się na przejściu dla pieszych ma pierwszeństwo przed pojazdem. Pieszy wchodzący na przejście dla pieszych ma pierwszeństwo przed pojazdem, z wyłączeniem tramwaju.
2. Przechodzenie przez jezdnię lub drogę dla rowerów poza przejściem dla pieszych jest dozwolone na przejściu sugerowanym albo poza przejściem sugerowanym jeżeli odległość od przejścia dla pieszych przekracza 100 m. Jeżeli jednak skrzyżowanie znajduje się w odległości mniejszej niż 100 m od wyznaczonego przejścia dla pieszych, przechodzenie jest dozwolone również na tym skrzyżowaniu.
3. Przechodzenie przez jezdnię lub drogę dla rowerów poza przejściem dla pieszych, o którym mowa w ust. 2, jest dozwolone tylko pod warunkiem, że nie spowoduje zagrożenia bezpieczeństwa ruchu lub utrudnienia ruchu pojazdów. Pieszy jest obowiązany ustąpić pierwszeństwa pojazdom i do przeciwległej krawędzi jezdni lub drogi dla rowerów iść drogą najkrótszą, prostopadle do osi jezdni lub drogi dla rowerów.
4. Jeżeli na drodze znajduje się tunel lub wiadukt dla pieszych albo pieszych i rowerów, pieszy jest obowiązany korzystać z niego.
5. Na obszarze zabudowanym na drodze dwujezdniowej pieszy, przechodząc przez jezdnię, jest obowiązany korzystać tylko z przejścia dla pieszych.
6. Przechodzenie przez torowisko wyodrębnione z jezdni jest dozwolone na przejściu dla pieszych albo przejściu sugerowanym. Przepisy ust. 3 stosuje się odpowiednio.
7. Jeżeli wysepka dla pasażerów na przystanku komunikacji publicznej łączy się z przejściem dla pieszych, przechodzenie do i z przystanku jest dozwolone tylko po tym przejściu.
8. Jeżeli przejście dla pieszych wyznaczone jest na drodze dwujezdniowej, przejście na każdej jezdni uważa się za przejście odrębne. Przepis ten stosuje się odpowiednio do przejścia dla pieszych w miejscu, w którym ruch pojazdów jest rozdzielony wysepką lub za pomocą innych urządzeń na jezdni.

Art. 14. [Zabronione zachowania pieszego]

Zabrania się:

1) wchodzenia na jezdnię lub drogę dla rowerów:
   a) bezpośrednio przed jadący pojazd, w tym również na przejściu dla pieszych,
   b) spoza pojazdu lub innej przeszkody ograniczającej widoczność drogi;
2) przechodzenia przez jezdnię lub drogę dla rowerów w miejscu o ograniczonej widoczności drogi;
3) zwalniania kroku lub zatrzymywania się bez uzasadnionej potrzeby podczas przechodzenia przez jezdnię, drogę dla rowerów lub torowisko;
4) przebiegania przez jezdnię lub drogę dla rowerów;
5) chodzenia po torowisku;
6) wchodzenia na torowisko, gdy zapory lub półzapory są opuszczone lub opuszczanie ich rozpoczęto;
7) przechodzenia przez jezdnię lub drogę dla rowerów w miejscu, w którym urządzenie zabezpieczające lub przeszkoda oddzielają drogę dla pieszych lub drogę dla pieszych i rowerów od jezdni lub drogi dla rowerów, bez względu na to, po której stronie jezdni one się znajdują;
8) korzystania z telefonu lub innego urządzenia elektronicznego podczas wchodzenia lub przechodzenia przez jezdnię, drogę dla rowerów lub torowisko, w tym również podczas wchodzenia lub przechodzenia przez przejście dla pieszych – w sposób, który prowadzi do ograniczenia możliwości obserwacji sytuacji na jezdni, drodze dla rowerów, torowisku lub przejściu dla pieszych.