W Białaczowie na frontonie kościoła p.w. św. Jana Chrzciciela odsłonięto 13 czerwca tablicę upamiętniającą o. Kasjana – Józefa Czechowicza. Urodzony w Białaczowie zakonnik został zamordowany 70 lat temu przez nacjonalistów ukraińskich. Uroczystość rozpoczęła Msza św. odprawiona w intencji o. Kasjana i ofiar z 1943 r. Przewodniczył jej ks. dziekan Jan Serszyński.

Gościem specjalnym był ks. prof. dr hab. Józef Marecki, wykładowca Uniwersytetu Papieskiego w Krakowie. Po Mszy św. wygłosił referat pt. „Ludobójstwo Polaków na Wołyniu w latach II wojny światowej. Kapłani ofiarami zbrodni”. Ks. profesor przyjechał do Białaczowa na zaproszenie Klubu Historycznego im. gen. S. Roweckiego „Grota” w Piotrkowie Tryb. Niezwykle ciekawy wykład był niecodzienną lekcją historii dla licznie zgromadzonych uczniów z terenu gminy. Na zakończenie tej części spotkania głos zabrał ks. proboszcz Henryk Wójcik. Podziękował wszystkim inicjatorom zorganizowania tego wydarzenia, a w szczególności wójtowi gminy Janowi Jóźwikowi oraz dyrektorowi opoczyńskiego muzeum Tomaszowi Łuczkowskiemu. W specjalnych słowach zwrócił się także do ks. prof. Józefa Mareckiego, któremu wyraził wdzięczność za uczestnictwo i interesujący wykład.

Dalsza część odbyła się przed kościołem, gdzie ustawiono poczty sztandarowe OSP i białaczowskich szkół. Odśpiewano hymn państwowy, a następnie wójt gminy przywitał zaproszonych gości. Byli wśród nich: dr Marek Drużka – dyrektor łódzkiego oddziału IPN, ks. Zbigniew Niemirski – dyrektor radomskiego oddziału „Gościa Niedzielnego”, Grażyna Wielgus – sekretarz powiatu opoczyńskiego, Krzysztof Nawrocki – wójt gminy Żarnów, Paweł Wąs – przewodniczący Klubu Historycznego im. gen. „Grota” w Piotrkowie Tryb., Zdzisław Prusek – przewodniczący Rady Gminy Białaczów z radnymi, delegacje kombatantów, szkół i instytucji oraz Strzelcy. Następnie głos zabrał Tomasz Łuczkowski, dyrektor Muzeum Regionalnego. Przybliżył on postać o. Kasjana i podziękował wszystkim, którzy przyczynili się do tego upamiętnienia. Szczególne słowa skierował do fundatora, pochodzącego z terenu gminy Sebastiana Stuleblaka, a obecnie mieszkańca Łodzi. Wójt Jan Jóźwik odczytał także list, który na uroczystość nadesłali marszałkowie województwa łódzkiego. Następnym punktem spotkania było odsłonięcie tablicy, na której znajduje się napis: „Pamięci o. Kasjana-Józefa Czechowicza, urodzonego 16 stycznia 1912 r. w Białaczowie, syna Franciszka i Katarzyny Podlewskiej, zamordowanego prawdopodobnie w czerwcu 1943 r. przez nacjonalistów ukraińskich w okolicy Kowla. Ciała nigdy nie odnaleziono. W 70. rocznicę śmierci. Parafianie”.

Tablicę poświęcono i złożono kwiaty oraz wiązanki. Po czym uroczystość dobiegła końca. Warto dodać, że Białaczów jest jedną z pierwszych miejscowości w Polsce, która upamiętniła w 70. rocznicę ofiary ludobójstwa ukraińskich nacjonalistów.

Ojciec Kasjan-Józef Czechowicz urodził się 16 stycznia 1912 r. w Białaczowie jako syn Franciszka i Katarzyny Podlewskiej. Po ukończeniu siódmej klasy szkoły powszechnej w 1926 r. rozpoczął naukę w Kolegium św. Fidelisa w Łomży. Do kapucynów komisariatu warszawskiego wstąpił 14 sierpnia 1930 r. w Nowym Mieście nad Pilicą. Śluby postne złożył tam 15 sierpnia 1931 r. a uroczyste cztery lata później. Święcenia kapłańskie otrzymał 11 lipca 1937 r. w Lublinie. W 1938 r. przeszedł na obrządek wschodni (bizantyjskosłowiański) i zamieszkał w Lubieszowie (diecezja pińska), gdzie rozpoczął działalność misyjną wśród miejscowej ludności. W czasie wojny obsługiwał w okolicach Kamienia Koszyrskiego opuszczone przez proboszczów parafie rzymskokatolickie diecezji łuckiej. W 1943 r. Ukraińcy zlikwidowali misję, dlatego o. Kasjan wraz z o. Aniołem Dąbrowskim i br. Bartłomiejem Snochowskim przebywał na kolonii Horomecko. Gdy na Wołyniu szalał terror ze strony OUN-UPA w wyniku którego zginęło kilkadziesiąt tysięcy Polaków a setki polskich miejscowości zostało spalonych, o. Kasjan udał się w czerwcu 1943 r. do obozu banderowców, gdzie prawdopodobnie błagał ich o zaniechanie dalszych mordów na Polakach. Został uwięziony a następnie przewieziony do Kowla, gdzie prawdopodobnie został utopiony i wrzucony z mostu do rzeki. Ciała nigdy nie odnaleziono.