Dziś obchodzimy 32 rocznicę wprowadzenia stanu wojennego. Dzień wcześniej na wniosek Wojskowej Rady Ocalenia Narodowego, Rada Państwa przyjęła, choć niejednogłośnie, uchwałę, na mocy której wprowadzono stan wojenny w Polsce. 

Dużo można by pisać o zabytkach i historycznych budowlach w Opocznie. Wiele z nich bezpowrotnie utraciliśmy. Część z nich zniszczono podczas wojen, część uległa „nowoczesnemu spojrzeniu na świat” działaczy Polski Ludowej, rozwojowi cywilizacyjnemu czy bezmyślności ludzkiej. Tych, które zniknęły z powierzchni ziemi, niestety już nie odzyskamy.

Posiadające kilkusetletnią historię Opoczno zmieniało się wielokrotnie.

Największe udokumentowane zmiany nastąpiły w XX wieku. Niestety fotografie czy jakiekolwiek ryciny przedstawiające miasto we wcześniejszych dziesięcioleciach są nieliczne.

Historyczne budynki, które nie zawsze wpisane są do rejestru czy ewidencji zabytków, ulegają destrukcji, zapomnieniu czy bezmyślnej przebudowie. Wiele już utraciliśmy przez niewiedzę, zaniedbanie czy ze względów ekonomicznych. Nie wspomnę o zawieruchach historycznych i powojennej politycznej poprawności. O planie zagospodarowania przestrzennego w zabytkowej części miasta też się nie wypowiem, ponieważ takowy nie istnieje. I tu nasuwa się pytanie, dlaczego nie robi się nic, żeby zachować resztki dziedzictwa architektonicznego i kulturalnego w jednym z najstarszych miast w województwie?

Dzisiejsza część poświęcona jest zabytkom przemysłowym. Wiele z nich zostało w XX wieku rozebranych lub przebudowanych.

Posiadające kilkusetletnią historię Opoczno zmieniało się wielokrotnie. Największe udokumentowane zmiany nastąpiły w XX wieku. Niestety fotografie czy jakiekolwiek ryciny przedstawiające miasto we wcześniejszych dziesięcioleciach są nieliczne.